Kan ik een tweedehands auto retourneren als hij niet bevalt?

spacer
6 april 2012, 8:14 | Webwinkels | 11 reacties

spacer Een lezer vroeg me:

Als ik een tweedehands auto koop via internet, mag ik die koop dan annuleren als de auto tegenvalt? Bijvoorbeeld als er meer kosten aan zitten om deze rijklaar te krijgen dan de verkoper me vertelde? Of gewoon als hij niet lekker rijdt?

Nee, bij particulieren onder elkaar geldt geen retourrecht zoals bij koop bij webwinkels. Een tweedehands auto mag je dus niet binnen zeven werkdagen terugsturen met een beroep op de Wet koop op afstand. (Een nieuwe wél, mits het een standaarduitvoering is.)

Wél heb je als koper recht op een product conform de verwachtingen, óók bij tweedehands. De auto moet dus doen wat is beloofd. Bij een tweedehands zijn die verwachtingen lastig in te schatten. Hoofdregel bij tweedehands autoverkoop is dat een auto veilig genoeg (en technisch in staat) moet zijn om de weg op te kunnen, zo bepaalde de Hoge Raad. Dat is immers de normale reden om een auto te kopen.

Het is denkbaar dat je een auto wil kopen die niet kan rijden, bijvoorbeeld omdat het je leuk lijkt die op te knappen of omdat je je zelfgebouwde trebuchet wilt uitproberen. Maar in alle gevallen blijft de wet gelden: als de auto niet doet wat je mocht verwachten, dan kun je de verkoper daarop aanspreken. HIj moet dan (gratis) de auto herstellen op dat punt, en als dat niet lukt dan mag je de koop annuleren. En dat een auto kan rijden, is niet genoeg om hem altijd conform te noemen. Ook de auto een ‘opknapper’ noemen, is niet genoeg.

De mededelingen van de verkoper en eventuele navraag van de koper zullen vaak de doorslag geven. Als de verkoper bijvoorbeeld zegt “geen idee of ‘ie nog rijdt” dan is een defecte motor voor het risico van de koper. Zegt hij “de olie moet vervangen meer verder is het een prima beestje” dan moet de auto rijden als de olie vervangen is. Andere problemen zijn dan het probleem van de verkoper. Het Hof Den Bosch vond daarbij dat een verkoper die zelf geen onderzoek doet naar de staat van een auto, de gevolgen daarvan moet dragen.

De input van de verkoper, zeker als dat een professional is, weegt daarbij zwaar. Als een professioneel verkoper zegt dat de auto “in zeer goede staat” is, dan mag de koper dat opvatten als “doet het gewoon”. Een defecte versnellingsbak en stoelen die niet verstelbaar zijn (en afgekoppelde waarschuwingslampjes) zijn dan conformiteitsgebreken. En een auto met een totaal verrot chassis is zodanig ernstig verkeersonveilig, dat deze in redelijkheid niet zonder meer als “auto” verkocht kan worden, aldus het Hof Den Bosch.

Als je een tien jaar oude Mercedes koopt voor 5000 euro, dan moet je verwachten dat er gebreken zullen zijn. En even navragen of een controle afspreken is dan dus wel verstandig. Bij een oldtimer van 50 jaar oud mag je nog minder verwachten. maar als de verkoper dan zegt dat de “auto normaal liep voor een auto van meer dan 50 jaar oud”, dan is de auto toch nonconform als ie de weg niet op kan.

Oh, en ook hier gooien bedrijven met disclaimers, die ze vervolgens geen zier helpen. Zo kwam een autobedrijf niet weg met

Carpartners staat er niet voor in dat de stand van de kilometerteller bij de verkoop het juiste aantal verreden kilometers weergeeft.

Een bedrijf behoort gewoon na te gaan wat de echte kilometerstand is, en kan dat niet bij een koper leggen met zo’n standaardzin. Zie ook deze en deze zaken. Toegegeven dit is geen ICT maar het gemak waarmee die disclaimers het raam uit gegooid worden sterkt me in mijn overtuiging dat disclaimerij een volstrekt zinloze exercitie is.

Arnoud

of lees de 11 reacties

Wijziging privacyverklaring zonder te informeren

spacer
5 april 2012, 8:12 | Privacy | 4 reacties

spacer Regelmatig zie ik in privacyverklaringen zinnen als deze:

  • Bedrijf kan deze Privacyverklaring wijzigen. Wij adviseren u daarom regelmatig deze Privacyverklaring na te lezen op eventuele wijzigingen.
  • Bedrijf kan op elk gewenst moment de inhoud van deze privacyverklaring wijzigen indien wij bijvoorbeeld andere voorwaarden gaan hanteren.
  • Als wij deze Privacyverklaring wijzigen, zullen wij maatregelen treffen om u te informeren door een bericht hierover op de site te plaatsen en door de gewijzigde
  • Nu en dan kunnen wij deze On line Privacyverklaring wijzigen.

En dan ga je je afvragen, kán dat eigenlijk wel?

De privacyverklaring is eigenlijk maar een raar beestje. Veel mensen denken dat als een site zo’n verklaring heeft, het wel goed zit met hun privacy. Maar dat is zeker geen automatisme. Een privacyverklaring legt uit wat je doet op het gebied van privacy en persoonsgegevens, en kan dus ook uitleggen dat je alle gegevens harvest die je kunt vinden en combineert tot een gedetailleerd profiel inclusief seksuele voorkeuren.

Tegelijkertijd stelt die verklaring niets voor omdat je niets mag doen als daar geen toestemming (of andere wettelijke grondslag) voor is. En die toestemming kun je niet bedingen in een privacyverklaring, ook niet als je daar akkoord op vraagt bij het inschrijven. De enige rol die de privacyverklaring kan spelen is mensen informeren over wat de toestemming gaat betekenen, maar je moet echt apart nog een keer die toestemming vragen.

In dat licht is het geen probleem dat een privacyverklaring zomaar te veranderen is. Wil je meer uitleggen of een tekst anders insteken, dan ga gerust je gang. Maar je krijgt er geen enkel aanvullend recht door. In je privacyverklaring zetten dat je vanaf nu Bonuskaartgegevens gaat gebruiken voor persoonsgebonden aanbiedingen is dus niet genoeg om dat ook werkelijk te moeten doen.

In 2009 werd het bedrijf Advance op de vingers getikt door het College bescherming persoonsgegevens, omdat ze geen uitdrukkelijke toestemming hadden gevraagd voor gebruik van diverse gegevens bij de dienst Je echte leeftijd. De zin “Je Echte Leeftijd behoudt zich het recht voor om wijzigingen aan te brengen in de privacyverklaring” hielp ze daar niets bij.

Ga je dus nieuwe dingen doen, dan zul je daar toestemming voor moeten verkrijgen én je privacyverklaring daarop moeten aanpassen. Alleen maar de tekst aanpassen is niet genoeg. En zelfs als je nieuwe dingen gaat doen die binnen een verkregen toestemming vallen, zul je meer moeten doen dan alleen die tekst aanpassen. Je zult echt mensen erop moeten wijzen dat je de tekst aangepast hebt, en wel zo dat zij afdoende geïnformeerd worden daardoor.

Arnoud

of lees de 4 reacties

Commentspam door zogenaamde consumenten: oneerlijke handelspraktijk

spacer
4 april 2012, 8:09 | Zoekmachines | 12 reacties

spacer Marketingbureau Conversion Company bekent dat het discussiefora spamde om klanten als KPN en Douwe Egberts hoger in de zoekmachineresultaten te duwen, zo las ik bij Emerce. Vanaf fictieve accounts plaatste men zogenaamd persoonlijke bijdragen met daarin stiekeme backlinks naar websites van klanten. Volgens Molblog mogelijk een overtreding op de wet op oneerlijke handelspraktijken. Eerder betrapte het ondernemersforum Higherlevel.nl Groupon op deze praktijken.

Het gaat hier niet om pure reclame, wat met een beetje spamfilter er wel uit te houden is (dank je Akismet, ook al blokkeer je soms legitieme comments). Nee, het gaat hier om berichtjes als:

aangezien blackberry het al 2 dagen laat afweten, gaan we maar over!! Vraagje: ik zie net op de iphone 4s site van kpn dat er een inschrijving mogelijk, maar is dat een pre-order of krijg je gewoon de laatste info, zodra die beschikbaar is…? Of hang je aan een abo vast… Weet iemand trouwens of dat 1080p recording vet is? hoor het graag

In het origineel stond er dan een stiekeme link naar een KPN-aanbieding met de iPhone 4s, wat als bedoeling had dat de KPN-site hoger in zoekmachines zou komen en/of mensen eerder bij KPN zouden gaan bestellen.

Mag dat? Nee. Dit is inderdaad een oneerlijke handelspraktijk. Op de zwarte lijst van te allen tijde verboden praktijken voor bedrijven staat namelijk:

De volgende handelspraktijken zijn onder alle omstandigheden misleidend: … op bedrieglijke wijze beweren of de indruk wekken dat de handelaar niet optreedt ten behoeve van zijn handel, bedrijf, ambacht of beroep of zich op bedrieglijke wijze voordoen als consument;

Het hierboven geciteerde berichtje lijkt van een consument die overweegt over te stappen en een legitieme vraag heeft. Maar het is dus in feite een bedrijfs- of beroepsmatig geplaatst bericht dat andere consumenten wil overhalen de iPhone 4S met abonnement bij KPN af te nemen. En dat is zonder enige twijfel bedrieglijk.

Toegegeven, een beetje ervaren forummer prikt door dat soort berichtjes heen (zoals bij Affiliateforum) maar de vraag is of de gemiddelde forummer dat doet. En dat lijkt me niet.

In reactie op de berichten van Molblog heeft Conversion Company besloten per direct het deelnemen aan internetfora te staken.

Arnoud

of lees de 12 reacties

Apple: “onze garantie is beter dan die van de EU”

spacer
3 april 2012, 8:15 | Contracten | 31 reacties

spacer Apple heeft op zijn site een vergelijking gepubliceerd van de wettelijk vastgestelde garantievoorwaarden van de Europese Unie met die van zichzelf, las ik bij Webwereld. Verbazingwekkend genoeg komt Applecare er beter uit dan de wettelijke regels.

Eigenlijk zou dat helemaal niet gek moeten zijn, want de wettelijke garantieregels (”conformiteitsregels”) zijn de ondergrens waar je sowieso aan moet voldoen. Het is dus eigenlijk niet mogelijk dat iemands zelf gegeven garantie minder is dan de Europese wettelijke regels. Ja, u mag nu smalend gaan lachen want ik weet ook wel hoe dat in de praktijk werkt. Niet voor niets dreigde onder meer de Consumentenbond met een rechtszaak over het garantiebeleid van het fruitige bedrijf.

Het grote probleem met de discussie over conformiteit versus garantie is dat de insteek van beiden fundamenteel anders is. Bij ‘garantie’ is het uitgangspunt dat de fabrikant of winkel bepaalde beloftes doet (”een jaar lang perfecte werking” of “drie maanden lang vallen de toetsen er niet uit”) en dat je als consument gratis reparatie of vervanging krijgt binnen die beloftes. Dat is op zich duidelijk - maar heeft het nadeel dat wat er niet gezegd is, dus op je eigen risico is.

Bij ‘conformiteit’ is het uitgangspunt dat het ding moet doen wat je ervan mag verwachten. Ongeacht wat er gezegd is, of nou ja ongeveer want zo’n mededeling kán je verwachting beïnvloeden (”tweedehandsje, rijdt niet al te best”). Op zich lijkt dat op garantie, alleen is er één belangrijk verschil: conformiteit gaat over het product zoals geleverd, en gewone slijtage en achteruitgang valt erbuiten.

Bij garantie kan ook gewone slijtage gedekt zijn. Zo heb ik al járen tot volle tevredenheid een tas van Victorinox. Sinds kort helemaal tot volle tevredenheid want de hengsels waren uitgesleten omdat ik er altijd 20 kilo spul in prop, maar dat was geen enkel probleem en ik kreeg gewoon gratis een nieuwe. Levenslange garantie meneertje.

Verder is het bij conformiteit zo dat de consument moet bewijzen dat er een probleem is en dat dit niet is conform de verwachtingen. Dat valt niet mee, zeker niet bij subtiele slijtage-achtige bugs. Na hoe veel tijd is het normaal dat een batterij op 80% capaciteit zit? Mag je verminderde helderheid verwachten bij een LCD-scherm of afgesleten tekentjes op je toetsenbord? Bij garantie speelt dat niet: iedere afwijking van het gegarandeerde is automatisch reden voor gratis herstel (of vervanging). En de garantiegever moet bewijzen dat iets niet onder de garantie valt.

Apple gaat wél wat erg makkelijk door de bocht met hun juridische informatie-tekst:

Dekking van reparatie of vervanging m.b.t. - Aanwezige gebreken bij levering aan de klant

Dit klopt naar de juridische letter, want een gebrek moet in het product zitten bij levering om een conformiteitsprobleem op te leveren. Maar het riekt wel wat onfris want de suggestie is natuurlijk dat je bij levering moet nagaan welke gebreken er zijn, omdat je anders buiten de wettelijke dekking valt. En dat is absoluut niet zo.

Voorbeeld: ik koop een Macbook en na een jaar valt het scherm steeds uit als ik het beweeg. Dit blijkt te herleiden tot een niet adequaat geplaatst stekkertje. Dat is dus een conformiteitsgebrek, want ik mag verwachten dat laptopschermaansluitstekkertjes gewoon stevig vastzitten en niet losschieten door open en dicht doen van het scherm. Dat gebrek is “aanwezig bij levering”, inderdaad, maar ik denk dat de meeste mensen zullen zeggen dat dit gebrek pas na een jaar “opdook”. En wie dan deze chart erbij pakt, zal concluderen dat dit dus buiten de wettelijke garantie valt.

Of ben ik nu te cynisch?

Update (12:15) bij Webwereld meldt de Bond dat Apple een stap heeft gemaakt maar er nog lang niet is. “De Nederlandse wet biedt consumenten meer bescherming dan het Europese wettelijk minimum van twee jaar. Die informatie is weggestopt in een voetnoot”, aldus directeur Bart Combée. De Consumentenbond is niet van plan haar eis (en gedreig met rechtszaak) in te trekken.

Arnoud

of lees de 31 reacties

Is een forumnickname merkinbreuk?

spacer
2 april 2012, 8:11 | Merken, Meningsuiting | 9 reacties

spacer Een lezer vroeg me:

Ik ben moderator bij een groot forum, en wij zien van tijd tot tijd mensen zich registreren met nicknames waar een merknaam in zit. Soms toevallig en onbedoeld (”Gazelle213″), soms omdat ze fan zijn (”PepsiDrinker”) en soms vanwege puberaal gedoe (”Micro$oftSux”). Nu vroeg ik me af, kan dat merkinbreuk zijn? En wat moeten wij dan doen?

Gebruik van een nickname op een forum zal niet snel merkinbreuk zijn. De merkenwet is immers primair gericht op het beschermen van namen (en logo’s) in het handelsverkeer. Wie diensten of producten aanbiedt via het forum (denk aan de Verkoop&Aanbod secties of fora zoals Marktplaats), is wel commercieel bezig en moet dus rekening houden met het merkenrecht. Een verkoper van Philipstelevisies zou als nickname “PhilipsVerkoper” kunnen hanteren bijvoorbeeld - maar dan mag hij niet óók concurrerende televisies verkopen.

Gebruik dat niet commercieel is, kan heel soms worden verboden. De merkenwet beperkt hier de mogelijkheden tot “gebruik zonder geldige reden” met als eis dat “ongerechtvaardigd voordeel wordt getrokken uit het merk” of dat “afbreuk wordt gedaan aan het onderscheidend vermogen of de reputatie van het merk”.

Een geldige reden is bijvoorbeeld dat je wil schrijven over het merk. Hierboven noem ik bijvoorbeeld de merken Gazelle, Pepsi, Microsoft, Marktplaats en Philips. Dat is een geldige reden, en ik trek geen ongerechtvaardigd voordeel uit die merken en ik doe geen afbreuk aan hun reputatie. Nee, ook niet bij “Micro$oftSux” want a) iedereen snapt dat ik dat niet echt vind, en b) als dat wél afbreuk deed aan hun merk dan waren ze allang failliet.

Wie wél opzettelijk met kreten als “sucks” of “deaud” gaat gooien in combinatie met merken, kan echter best wel eens aansprakelijk worden onder dat artikel van de merkenwet. Je ziet op klaagfora nog wel eens dat mensen zich MicrosoftSucks of PretiumGedupeerde of PasopvoorOplichterTerBrink gaan noemen. Nu mag je klagen over een merkproduct of bedrijf, maar inhakken op de merknaam, zeker met puberale varianten of suggesties die naar smaad neigen heb je een probleem.

Als forumbeheerder of moderator ben je verplicht in te grijpen als het onmiskenbaar (evident) is dat hiermee de wet wordt overtreden. Als een merkhouder je er bijvoorbeeld op wijst dat meneer PhilipsVerkoper alle mogelijke merken televisies verkoopt, zul je iets moeten doen. Het account opheffen hoeft niet meteen, je zou de naam kunnen veranderen of eisen dat de gebruiker zelf dat doet binnen een paar dagen. Bij gebruikers PasopvoorOplichterTenBrink en PretiumGedupeerde zul je niet snel hoeven in te grijpen, tenzij uit de berichten zelf meteen duidelijk is dat meneer geen werkelijke grieven heeft maar alleen erop uit is om die merken af te zeiken.

Arnoud
Beeld: Creating a Nickname Generator bij Codeproject.

of lees de 9 reacties

Wat mag een webhoster doen bij overlast door een klant?

spacer
30 maart 2012, 8:25 | Aansprakelijkheid | 19 reacties

spacer Een lezer vroeg me:

Als webhoster merk ik regelmatig dat sites van mijn klanten overlast veroorzaken. Mensen versturen (bedoeld of onbedoeld) spam, hun websites worden gehackt met spamscripts of Trojans die drive-by-downloads met malware inzetten. Of er staat ineens een proxy of IRC-botje op dat allerlei ongewenst verkeer veroorzaakt.

Nu kan ik natuurlijk het account op zwart zetten, maar dat voelt nogal zwaar als het gaat om één concreet dingetje. Mag ik in zo’n geval ook het bestand in kwestie fixen of verwijderen? Moet ik met de klant overleggen wat te doen? Ben ik sneller aansprakelijk bij het wijzigen van bestanden dan bij het afsluiten van de klant?

Een hoster heeft een zorgplicht naar zijn klant én naar andere klanten. Hij mag alles doen dat redelijkerwijs binnen die zorgplicht past en proportioneel is. Bij één spamrun een hele website offline halen is niet proportioneel bijvoorbeeld. Het lijkt me dan logischer dat je even een zware limiet zet op het aantal mails dat vanuit zijn account naar buiten gaat.

Bestanden wijzigen of weggooien is proportioneler dan een geheel account op zwart zetten. Je hebt alleen wel een groter risico op problemen, want een ontbrekend bestand kan allerlei andere fouten veroorzaken of tot onvoorziene schade leiden. En de vraag is dan of je dat had moeten voorzien; zo ja, dan ben je er voor aansprakelijk. Wat dat betreft is op zwart zetten ‘veiliger’. Maar het voelt niet prettig vanuit klantvriendelijkheid natuurlijk.

Het beste is om dit in de AV van de hoster te regelen. Als daarin staat dat hij alles mag doen dat hem goeddunkt, dan kan er eigenlijk nooit discussie ontstaan. Nou ja, tenzij hij hele grote dingen sloopt om één probleempje op te lossen.

Overleg met de klant is netjes maar de hoster is niet verplicht dit te doen, zeker niet als in de AV staat dat het niet hoeft. En als de klant niet op tijd reageert, dan mag de hoster sowieso zelf door want hij moet toch iets.

Meelezende hosters: hoe gaan jullie om met geïnfecteerde klantwebsites, overlastgevende eggdrops of spamruns bij klanten die niet in het spammerprofiel passen?

Arnoud

of lees de 19 reacties

Aansprakelijk voor Bring your own device?

spacer
29 maart 2012, 8:11 | Aansprakelijkheid | 30 reacties

spacer Regelmatig krijg ik vragen over het fenomeen “Bring your own device”. Het idee is kort gezegd dat je als werkgever toestaat dat werknemers hun eigen apparaten gebruiken op het werk of voor het werk, omdat die mensen zelf beter de spullen kunnen uitzoeken dan jij. Plus, ze gebruiken ze ook thuis dus je hebt meteen een handige thuiswerkregeling. Maar zoals dat gaat bij nieuwe ICT-dingen: iemand roept “mag dat eigenlijk wel” en de juridische vragen (en congressen à 699 euro) zijn niet van de lucht.

De vraag die ik over BYOD het meeste krijg, is “wie is aansprakelijk bij problemen”. Want dat lijkt de grootste angst te zijn: werknemers nemen smartphones vol met malware mee, ze zetten klantenlijsten op USB-sticks die ze kwijtraken in de Albert Heijn of ze gaan werken op een laptop met illegale software en dan zul je zien dat net dan de BSA zich aan de balie meldt. Graag zouden werkgevers daar de werknemer voor aansprakelijk houden, of hoe zit dat?

Werknemers aansprakelijk houden voor wat dan ook is juridisch erg moeilijk. De werkgever bepaalt hoe het werk wordt uitgevoerd en kan daarbij werkinstructies geven waar de werknemer zich aan moet houden. Voor ICT wordt dat vaak in een reglement of policy uitgewerkt. Het is daarbij een misverstand dat je dit moet accorderen of dat zulke regels in je arbeidsovereenkomst moeten staan. Het reglement bevat instructies over hoe het werk uit te voeren, en dat is gewoon de bevoegdheid van de werkgever.

Omdat de werkgever zo veel zeggenschap heeft, is hij dan ook in principe altijd de verantwoordelijke partij voor problemen. Zo bepaalt de wet dat de werkgever de “gereedschappen” waarmee het werk wordt gedaan, zo moet inrichten dat de werknemer daar redelijkerwijs geen schade door zou kunnen lijden. Dit geldt ook voor het bedrijfsnetwerk, en daarmee is de werkgever dus aansprakelijk als virussen of andere rommel het BYOD van de werknemer schade berokkent. Mits de werkgever redelijkerwijs had kunnen voorkomen dat deze schade zou optreden.

Omgekeerd is de werknemer naar de werkgever toe nooit aansprakelijk, tenzij de schade een gevolg is van zijn opzet of bewuste roekeloosheid. Een laptop die ‘gewoon’ een virus heeft, is dus het probleem van de werkgever. Zou de werknemer opzettelijk malware loslaten, dan is hij natuurlijk wél aansprakelijk. Dit geldt ook naar derden toe - als een glazenwasser bij mij een vaas omschopt, is het bedrijf aansprakelijk voor mijn schade en niet die specifieke glazenwassende medewerker als persoon. Idem voor de klant die zijn geheime informatie verspreid ziet door een BYOD-gebruikende werknemer. Die klant kan alleen de werkgever aansprakelijk stellen.

Dit soort dingen zijn dwingend recht, dus je kunt er niet eenvoudig van afwijken met een ICT-reglement of “BYOD policy”. Niet dat dat veel bedrijven zal tegenhouden; reken maar dat er heel wat “BYOD is op risico werknemer” of “Werknemer is ten volle aansprakelijk voor alle schade die werkgever lijdt door onjuist ingezette BYOD middelen” clausules geschreven gaan worden de komende tijd.

Wie werkt er nu al met BYOD? Zijn er regels, of heb je een slimme werkgever die het gewoon technisch dichttimmert?

Arnoud

of lees de 30 reacties

Ben ik strafbaar als ik andermans pakketjes niet wil aannemen?

spacer
28 maart 2012, 8:25
gipoco.com is neither affiliated with the authors of this page nor responsible for its contents. This is a safe-cache copy of the original web site.