Cynthia
prima
suis
miserum
me
cepit
ocellis,
contactum
nullis
ante
cupidinibus.
tum
mihi
constantis
deiecit
lumina
fastus
et
caput
impositis
pressit
Amor
pedibus,
donec
me
docuit
Castas
odisse
puellas
improbus, et
nullo
vivere
consilio.
et
mihi
iam
toto
furor
hic
non
deficit
anno,
cum
tamen
adversos
cogor
habere
deos.
Milanion
nullos
fugiendo, Tulle, labores
saevitiam
durae
contudit
Iasidos.
nam
modo
Partheniis
amens
errabat
in
antris,
ibat
et
hirsutas
ille
videre
feras;
ille
etiam
Hylaei
percussus
vulnere
rami
saucius
Arcadiis
rupibus
ingemuit.
ergo
velocem
potuit
domuisse
puellam:
tantum
in
amore
preces
et
bene
facta
valent.
in
me
tardus
Amor
non
ullas
cogitat
artis,
nec nec
meminit
notas, ut
prius, ire
vias.
at
vos, deductae
quibus
est
fallacia
lunae
et
labor
in
magicis
sacra
piare
focis,
en
agedum
dominae
mentem
convertite
nostrae,
et
facite
illa
meo
palleat
ore
magis!
tunc
ego
crediderim
vobis
et
sidera
et
amnis
posse
Cytaeines
ducere
carminibus.
et
vos, qui
sero
lapsum
revocatis, amici,
quaerite
non
sani
pectoris
auxilia.
fortiter
et
ferrum
saevos
patiemur
et
ignis,
sit
modo
libertas
quae
velit
ira
loqui.
ferte
per
extremas
gentis
et
ferte
per
undas,
qua
non
ulla
meum
femina
norit
iter:
vos
remanete, quibus
facili
deus
annuit
aure,
sitis
et
in
tuto
semper
amore
pares.
in
me
nostra
Venus
noctes
exercet
amaras,
et
nullo
vacuus
tempore
defit
Amor.
hoc, moneo, vitate
malum: sua
quemque
moretur
cura, neque neque
assueto
mutet
amore
locum.
quod
si
quis
monitis
tardas
adverterit
auris,
heu
referet
quanto
verba
dolore
mea!
Sextus Propertius.
Elegies.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-Noncommercial-Share Alike 3.0 United States License.