Ontologie (informatica)

In de informatica en de logica is een ontologie het product van een poging een uitputtend en strikt conceptueel schema te formuleren over een bepaald domein. Een ontologie is typisch een datastructuur die alle relevante entiteiten en hun onderlinge relaties en regels binnen dat domein bevat, zoals bij een domeinontologie het geval is. Op het terrein van de kunstmatige intelligentie wordt het begrip ontologie gebruikt als aanduiding voor een door computers interpreteerbare beschrijving van de werkelijkheid (kennisrepresentatie). In het semantisch web wordt dezelfde aanduiding gebruikt. Binnen het semantisch web moet een computer de betekenis van tekst en metadata kunnen afleiden en op basis van die betekenis kunnen redeneren en gevolgtrekkingen maken.

Een ontologie wordt wel gedefinieerd als: 'Een strikt en uitputtend schema voor een bepaald onderwerpsdomein, meestal in een hiërarchische structuur, die alle relevante grootheden en hun relaties bevat, alsmede de regels waaraan die grootheden en relaties binnen dat domein voldoen.'^[1] Het gebruik van het woord binnen de informatica is afgeleid van het woord ontologie binnen de filosofie.

Een ontologie verschilt van een databank doordat een ontologie niet alleen feiten bevat maar ook regels, gevat in logische formules. Uit dergelijke regels kan men nieuwe feiten afleiden met een automatisch redeneerprogramma.

Een ontologie die niet verbonden is aan een specifiek domein, maar dat algemene entiteiten probeert te beschrijven, wordt een foundation ontology, top level ontology of upper ontology genoemd. Een meer gespecialiseerde tussenvorm wordt een core ontology genoemd en probeert een specifiek maar breed toepassingsgebied te beschrijven. Over het algemeen dienen gespecialiseerdere en domeinspecifieke schema's te worden gecreëerd om de data geschikt te maken voor beslissingen in de werkelijkheid.