Rants. Inspirations. Xiance?

Ayon sa Google Translate, “Pasumala” ay “Random”?

Malamang, maluwag ang aking linggo dahil nakakagawa pa ako ng lathaing ito at nakakapanood pa ako ng mga pelikula at palabas sa telebisyon. Pero alam ko namang panandalian lamang ito. Nagbabasa ako ng mga bagay-bagay sa internet nang mabasa ko itong sinulat ng isang Pilipina. Ayon sa kanya, naiinggit siya dahil “fluent” sa pagsasalita ang mga Thai ng kanilang sariling wika habang tayong mga Pilipino ay lagi nang nagsisingit ng mga banyagang salita sa ating mga pangungusap.

Napansin ko rin ito dati, pero hindi sa mga Thai. Napansin ko ito sa mga Hapon at Korean. Siguro nasisingit din naman nang kaunti ang mga wikang banyaga (binibigyang diin ang wikang Ingles) sa kanilang pang-araw-araw na salita, pero hindi sa ganoong antas ng nangyayari dito. Hindi ko alam kung ano ang kalagayan sa ibang bahagi ng bansa, kaya ang anumang sasabihin ko rito ay ukol sa aking mga namamasdan sa aking sarili, mga kamag-anak, mga kakilala, mga nakakasalamuha at mga kaibigan.

Kung papansinin ko talaga ang aking pagsasalita, malalamang kong hindi ako makagagawa ng humigit dalawang pangungusap na hindi nagsisingit ng banyagang salita. Sa pagsusulat pa lamang nito ay nahihirapan na akong umiwas sa mga salitang tulad ng ‘normal’ at ‘lebel’.

Hindi ko na alam kung paano ang magiging balangkas ng aking sinusulat. Hahaha.

1. Sa aking sarili, natatakot akong malimutan ang mga salitang Tagalog. Kaya naman napagpasyahan kong pumunta sa silid-aklatan sa Kolehiyo ng Arte at Literatura upang tingnan ang talahulugang English-Filipino at tingnan ang isa o dalawang banyagang salita na madalas kong gamitin.

2. Kung gaano tayo kakritiko sa balarila ng Ingles, ganoon naman tayo kapabaya sa balarila ng wikang Filipino at/o Tagalog. Halimbawa na lamang ang paggamit ng mga katagang ‘ng’ at ‘nang’.

— Dudugtungan ko ito kapag bumalik na ang panagano (mood daw ayon sa Google Translate) ko.
— Salamat sa Google Translate sa pagpapaalala ng ilang salita. Ngunit hindi ko alam kung ang iba ay tama nga. XD

Saloobin [01.27.2011]

Noong isang araw ay may sumabog na bus sa Manila. May mga namatay at marami rin ang mga nasugatan. Kaya naman naghigpit ang sekyuridad sa mga matataong lugar tulad ng MRT. Nakapila ako sa may baba ng ikalawang grupo ng hagdan sa North Edsa station. May tatlong pila para makapasok, isa para sa mga umaakyat gamit ang escalator, at ang dalawa ay ang mga gumamit ng hagdan at ang mga gawi ng Trinoma. Habang naghihintay sa pila ay napansin kong may isang mamang nasa apatnapu o limampu ang edad na umakyat at sumingit na lamang sa pila. Imposibleng hindi niya napansin ang pila dahil mahaba at maayos naman ang mga nakapila. Ngunit tumuloy lang siya, at nung gumalaw ang pila, ay siningit ang sarili sa pinakamalapit na masisingitang pagitan. Hindi umimik ang taong siningitin niya pero halatang naasar ito. Tumingin-tingin din ako sa ibang nakapila, at karamihan sa kanila ay nakatingin nang masama sa mama, ngunit wala namang nagsalita. Ang mama naman ay tumingin-tingin lang din sa mga nakapila. Pwedeng mabasa ang reaksyon ng mama sa dalawang magkaibang paraan. Una ay ang pagkamangha na parang ngayon lang niya napansin ang pila. At ang ikalawa ay ang tila nang-aasar na mukha, yung tipong naghahamon kung may magagawa ba ang ibang nakapila. Ngunit wala pa ring ginawa ang mga tao, kabilang ako. Nakatingin lang kami sa mama, na tila naghihintay na may ibang pwersang sumipa sa kanya paalis sa pilang iyon. Naasar ako, sino namang hindi? Pero hindi lang sa mama, kundi pati na rin sa mga tao, at sa sarili ko na rin. Simple lamang ang pangyayaring ito, pero masasabing laganap.
continue reading…

CFC Kids

Grabe, ang saya ng gabi namin noong Sabado! Ikalabingwalong kaarawan kasi ng isa sa mga CFC kids na si Jeanne, at tulad ng dati, kasama sa cotillon kaming iba pang CFC kids. Sa dulo, kami ay nagsayawan (aka party-party) at napansin kong kami ang pinakamaingay na grupo. Matagal-tagal din ang sayawan hanggang nagsimula nang magpahiran ng icing ng cake. Haha, napapangiti ako tuwing naaalala ko yun. XD

Teka, teka, sinu-sino ba ang mga CFC kids? Obviously, kami ang mga anak ng mga CFC members. Kung hindi ako nagkakamali, halos magsasampung taon ko na silang kilala, at natutuwa akong nakilala ko sila. Pwede ko nang sabihing parang mga kapatid ko na rin yung mga yun. Sila ay sina Jeanne, Jekjek, Jessa, Nene, Isay, Edgar, Denok, Dale, Allen, Briana, Camille, at syempre ang Ate ko. Isasama ko na rin ang minsan-minsang sumasama samin na sina Kuya Richard, Kuya Raymond at Ate Hanna. At syempre, ang mga bago sa’min, at sana madalas pa naming makasama, na sina Andre at Anjelo.

Sana magkaroon ng part 2 ang nangyari nung Sabado. Jekjek, aabangan namin ang debut mo.

Wishlist!!

It’s been a long time since I’ve updated this blog. Since it’s Christmas time, I’m gonna post this wishlist. Christmas is more than gifts and material things. I know it, but I’m still gonna write this one. It just give you some sort of satisfaction(?), even though you know that there’s only a small probability that you’ll get what you want. In the end, you’ll be the one buying those things for yourself.

Things I want and/or need:
1. A digital multimeter!! Yes! Being a EEE student, I really need this.
2. Sony Ericsson Earphones! I miss listening to music without my laptop, especially in my idle times. And with the gadgets I currently have, the only way to do it is listen from my phone. A bluetooth headset will be good so that I can let my phone play while sleeping without the thought of being tangled by the wire.
3. Portable Hard Disk. Storage Capacity should be greater than 320 Gb. The one I have now is nearly full of movies and TV shows.
4. Electronic Violin Tuner! So that I can easily tune my violin, and of course, play it!
5. QC Bearmonster Hoodie!! See it here!! I still have a gray hoodie which is useful nowadays since my classes are all in super cold rooms, but another hoodie won’t hurt, right? Ow, no. It will hurt. It will hurt my wallet.
6. Another QC merchandise, but now’s shirt. Look at this! Isn’t it cute? haha.
7. Albums, albums, albums! I know that I can easily download these albums, but heck, I want original albums! Here are some albums I want:
—> Kina Grannis’ Stairwells
—> David Choi’s By My Side
—> Gabe Bondoc’s Gentleman EP and Summertime LP
—> The Beelzebubs’ Play The Game
—> Aiza Seguerra’s Aiza Live!
—> Christian Bautista’s Just a Love Song… Christian Bautista Live!
—> Sitti’s My Bossa Nova Live!
—> Juris Fernandez’s Now Playing
8. Cute Cellphone Keychains! And this should be imported. haha. I already have two, one from Thailand and the other from Singapore. This might be a start of a collection. LOL.
9. Coat! Tuxedo Coat! I can imagine Barney Stinson saying “Suit Up!!” I think I’ll be needing this in the near future.
10. Rubber shoes. Something I can use when I jog.

That’s all of it I think.

Nope, I’m lying. I also want an Android phone but my current phone is still working, and I still have a Nokia 3315 in my bag, ready to be used, or ready to be given to holdappers. Haha. A new laptop will also do. My current laptop, which I’m using right now is still in it’s good condition, except for the battery. But the problem is that it’s too big and heavy too bring. I want a smaller one. Something to be used when I want to do some minor things somewhere.

Well, I guess that’s all.

Alumni? Anong mapapala ko diyan?

Matagal ko nang gustong gawin ang post na ito, ngunit ngayon lamang nagkaoras. Mapapansin mula sa iba kong post na isa ako sa mga pinuno ng aming Alumni Association.

Noong kami ay nagtapos sa mataas na paaralan, ako ang nahalal na bise-presidente ng alumni association ng aming batch. Nais sana naming buhayin ang alumni association simula sa aming batch. Sa katunayan, bawat isa sa amin ay nagbibigay dati ng dalawampu o tatlumpung piso kada buwan para sa isang kabataang pinag-aaral namin sa Bikol. Hindi ko na alam kung anong nangyari sa kanya dahil pagkalipas ng humigit kumulang isang taon, nawala na rin ang aming munting alumni association.

Ngunit bago tuluyang maglaho iyon, nagkaroon kami ng mga pagpupulong. Sa katunayan, napag-usapan pa naming gumawa ng isang everything-under-the-sun na quiz bee para magkaroon ng pera ang asosasyon. Nagkaroon din ng mungkahing magkaroon ng sariling konstitusyon ang asosasyon. Nagkaroon din ng mga pagbabago sa hanay ng mga opisyales dahil sa mga pagbibitiw ng ilan.
continue reading…

Plans. Plans. Plans.

In the middle of all the exams and requirements, I’m still thinking about this. Haha. The alumni association was revived once again. It did not die actually. It just had a 50-50 state. This post is for the possible projects that I’m thinking. I just need to post somewhere for documentation purposes.

Plans:
1. Bank Account – This is covered last time in our meeting. We should already have chosen a bank for this. The plan is to have a joint account where two out of three signatories are needed to withdraw some money.

2. Receipts – We should have this at least for internal auditing purposes.

3. Raffles – We already have an existing raffle that is due for almost eight months already. We should already finish it.
continue reading…

Realizations? Not really..

Natype ko na yung first paragraph ng blog na ‘to and I realized na mas okay kung go with the flow lang talaga ang pagtype. Yung tipong hindi mo na ichecheck kung tama yung grammar mo, or kung may mas magandang synonym dahil nagamit mo na yung word na yun before. Though sinabi ko sa about me section na English ang gagamitin ko, ieexcempt ko itong post na ito.

Masyadong nakaka-stress yung mga nakaraang linggo. Hindi lang stress dahil pagod ako at andaming dapat gawin at aralin sa school, kundi stress sa mga bagay na pwede ko namang iwanan, pero dahil sadyang papapel ako at, aaminin ko na, ako yung tipong ang gusto lagi ay maganda ang image, hindi ko maiwanan at pinapakeelaman ko pa. Dahil diyan, napagdesisyunan kong tingan yung sarili ko mula sa ika nga “bird’s eye view,” kung yun man yun, at kung yun man yung talagang ginagawa ko.

Sa kasulukuyang estado ko ngayon, masasabi kong mas nagkaroon ako ng oras sa acads ko at sa sarili ko. Pinag-iisipan ko tuloy kung ipagpapatuloy ko ba tong estadong ito. Sa totoo lang, sa tingin mas gumaan yung pakiramdam ko, kesa dati na maaaring kasama nga ako sa spot light pero hindi naman ako masaya, or kung masaya man, natatabunan naman ng pagkainis at pagkairita kaagad. Mas nakita ko rin na may iba pang buhay maliban sa spot light na yun.

*********************

Lagi kong sinasabi na hindi ako masyadong palatanim ng galit. Pero sa nagdaang mga linggo, mukhang napatunayan kong hindi totoo yun. Well, hindi naman talaga siya galit. Siguro lighter version, let’s say pagkairita.
continue reading…

Changing Ubuntu’s Login Sound

I’ve been wondering for some time if I can change Ubuntu’s login sound. Not that I don’t like the tribe-ish sound. I actually snap my fingers with it sometimes. Maybe I just grew tired of it, errr, not a good phrase. XD

Of course, Google helped me with this task, and it brought me to this post.

It’s just easy! These are the steps:
continue reading…

Playing with CodeIgniter!!

I’ve been playing with codeigniter since summer and as an exercise for me, I need to make a site for my alumni association. Here are the specs:

Not Logged In
[/] Home Page
[/] Contact Us
[/] About Us
[/] Profile of members
Logged In – Member
[/] Home Page
[,] Profile
[/] –Viewing
[ ] –Editing
[/] Messages
[ ] Groups
[ ] About Us
[ ] Members
Logged In – Admin
[ ] Messages
[ ] Groups
[ ] –Post Bulletins
[ ] –Manage Members
[ ] –Edit About

Pure PHP programming. No javascript since I still don’t know how to do complicated things using it. XD

[Rambles] Dengue

People, particularly friends, that I did not see for almost two weeks said that I lost weight, which is true. Before getting admitted to San Lazaro Hospital, they took my weight and in my surprise, I only weigh 49 Kgs. I’m expecting it to be around 55 Kgs. Maybe the loss of appetite when I had fever for five days took effect.

Oh well, speaking of that fever, I really thought that it’s just a normal flu fever. I never thought that it will be dengue. The last time I had a fever for around a week is when I were a freshman, and the UP infirmary also took some blood samples but it’s negative for dengue.

Actually, I didn’t have any plans to go to the infirmary since my fever already subsided that day, which is friday. I had the fever since monday that week. But due to an exam on that weekend, I decided to go to the University Health Center to secure a Medical Certificate for my excuse letter, since I can’t study well. My roommate, Louis, and I went there and from the moment I said that I’ve been sick for almost a week, the people there (the nurse and the doctor) told me to have my blood checked at the New Era University Hospital (?) since it may be dengue. We traveled to the said hospital, had my blood drawn, and waited for the results.
continue reading…

1. Page 1 of 3
2. 1
3. 2
4. 3
5. Next Page