Muziek & de bibliotheek

Gerelateerde posts

• Unieke video’s John Coltrane, A Love Supreme (Antibes 1965)
• Musictube: beste muziekapp voor Youtube tot nu toe
• Youtube haalt concertherinnering terug
• Dertienjarige puber en een LP
• Youtubefilmpjes downloaden met Get Tube

In een interview op Mashable, SOPA 2.0: Why the Fight for Internet Freedom Is Far From Over, wordt Lawrence Lessig een aantal vragen inzake SOPA en het vervolg ervan voorgelegd. De boodschap van Lessig is helder: deze strijd is gewonnen, maar de oorlog niet. Om te voorkomen dat SOPA-gerelateerde wetgeving in de toekomst toch gerealiseerd wordt is volgens hem georganiseerd maatschappelijk protest noodzakelijk. Maar daarvoor is goede voorlichting noodzakelijk. Onderstaande vraag en dito antwoord uit het interview vond ik daarom het meest illustratief

Children are growing up online, but with little knowledge of the Internet’s open-source origins. Does that give the “powers that be,” so to speak, the opportunity to reinvent the Internet as a more restricted environment?

Yeah, I do. I think as people experience code-based control of sites like the iTunes Music Store or Facebook and begin to take for granted the way these controls work, they think less about how things could be different.

We need to fight against this lack of awareness. Inside these entities — like Facebook — there have to be much stronger organizational methods [that let] people push this idea. These systems that are controlling behavior have been baked into the tech, and they could be baked differently.

I think the resistance to this will continue to be grassroots — organizations like the Electronic Frontier Foundation have been great in facilitating that.”

Terugblikkend op LibCamp en één van de sessies die ik daar bijwoonde, Bibliotheken en het maatschappelijk debat, ligt hier een uitgelezen mogelijkheid voor bibliotheken om een rol te spelen. Maar daarvoor dient eerst het debat bínnen onze instellingen op gang te komen en daaraan schort het schromelijk. Dat was in ieder geval de conclusie van voornoemde sessie. Hoopgevend in dat geval is de positieve respons op OpenBibliotheken.nl. Als we daarmee in ieder geval de discussie omtrent netneutraliteit en auteursrechten binnen bibliotheken wat op gang kunnen brengen is een deel van onze missie bereikt.

MusicGrid is een nieuwe muziekdienst met een speciale focus op het beoordelen van albums. De werking ervan is even eenvoudig als de layout van de site. Die bestaat namelijk uit een grid van albums, waarbij de startpagina overzichten bevat van de best gewaardeerde- en meest besproken albums, en de populairste artiesten. Je kan echter ook op zoek naar albums waar je een mening over hebt en die uiten met een 1 tot 5 sterrensysteem, en naar believen de mogelijkheid je verhaal kwijt te kunnen. En vanzelfsprekend kan je deze beoordeling bekend maken op Twitter of Facebook, waarmee discussies losgemaakt kunnen worden. Het beluisteren van muziek is mogelijk door iTunesintegratie, maar ook Spotify en Rdio (mocht de muziek daarop beschikbaar zijn) bieden deze mogelijkheid. De tagging van albums wordt gefaciliteerd door Last.fm. Superleuke dienst, nu alleen nog een app!

Wekelijks maakte ik gebruik van CaptainCrawl, een zoekmachine om je een weg te banen door het woud van muziekblogs. Voor ons radioprgramma was het dé online tool om snel toegang te krijgen tot bijzondere en obscure muziek. Mijn loftrompet stak ik er hier eerder over. Vanavond verraste Arthur mij tijdens onze radioshow echter met de nare mededeling dat de dienst offline is. Eerst geloofde ik hem niet, maar een bezoek aan de site liet niets aan de verbeelding over. CaptainCrawl is niet meer en wat mij betreft is dat een een feit dat alle perken te buiten gaat. Het offline dwingen van een zoekmachine die publieke blogs doorzoekt vind ik een stap die veel te ver gaat en waarmee een grens is overschreden. Wat is nu nog de reden om ook niet andere zoekdiensten te dreigen met claims? Of, ook heel realistisch in dit specifieke geval: wat is nog het bestaansrecht van een mooie dienst als Shuffler? Ik vind dit echt ernstig. Maar dat is de beste motivatie om OpenBibliotheken met nog meer energie tot een succes te maken. Gaan wij die nieuwe muziekblogcrawler realiseren?

Vandaag is OpenBibliotheken.nl officieel gelanceerd. De reden waarom we de site opgezet hebben is een eenvoudige: door verregaande wetsvoorstellen en handelsverdragen die de vrijheid van het internetverkeer inperken vrezen wij voor een gezonde dienstverlening die we als bibliotheken bieden richting onze gebruikers. Het mag met andere woorden niet zo zijn dat bibliothecarissen hun werk (vrij beschikbaar stellen van informatie aan burgers) niet goed kunnen uitvoeren en dat dus de burgers bedreigd worden in hun informatievoorziening.

Wij roepen iedere informatieprofessional in het publieke belang van open en vrije informatie daarom op

• - zich beroepsmatig in te spannen voor de vrije uitwisseling van informatie in de ruimste zin van het woord (content);
• - principes van open access, creative commons, open linked data en netneutraliteit in werk en vrije tijd zoveel mogelijk te bevorderen;
• - gebruikers van hun diensten bij te staan in het zoeken naar en verkrijgen van informatie, daarbij waar mogelijk open vormen te gebruiken, en kennis daarover aan gebruikers over te dragen;
• - op de hoogte te zijn van initiatieven van koepelorganisaties zoals de wereldbibliotheekfederatie IFLA en hieraan actief bij te dragen (zie www.ifla.org/en/copyright-tlib en www.ifla.org/en/node/5870);
• - zo nodig georganiseerde acties te initiëren dan wel ondersteunen wanneer de vrijheid van informatievergaring, -verspreiding en meningsuiting in het geding zijn, en daarvoor gebruikers te mobiliseren.

Maak informatie zo vrij mogelijk, en maak bibliotheken zo open mogelijk!

OpenBibliotheken.nl is een initiatief van Edwin Mijnsbergen en mijzelf, daarbij geholpen door Arjen Nijboer (logo) en Jelle Akkerman (technische realisatie). En niet in de laatste plaats voelen wij ons moreel ondersteund door de handtekeningen onder de petitie Openbare bibliotheken en internetvrijheid.

Zo’n vijf jaar geleden kocht ik mijn eerste smartphone, een iPhone 3, voorzien van een 3G-abonnement. Ik koos destijds voor Vodafone, omdat dat één van de weinge aanbieders was die geen datalimiet kende en ook de snelheid van het netwerk niet beperkte. Inmiddels is dit, voor zover ik weet, bij alle providers nu wel het geval. De enige conclusie die je hieraan kan verbinden is dat het gebruik van mobiel internet snel groeit en dat de netwerkaanbieders dit nauwelijks kunnen bijbenen.

Inmiddels heb ik de iPhone ingeruild voor een Samsung Galaxy S, voorzien van besturingssysteem Android. Ik was namelijk wel benieuwd naar een systeem dat open source is. Ik ben er al met al minder tevreden over dan Apple’s iOS, vooral omdat de softwareupdates onduidelijk en traag zijn. Ook het hiervoor verplichte programma Samsung Kies is allesbehalve een prettig gereedschap. Daar valt dus nog wel wat te winnen ten opzichte van Apple.

De apps die ik het meest gebruik zijn Nu.nl, een mailclient, Hootsuite (voor Twitter en Facebook), Spotify, de Google-app (met toegang tot onder andere Docs), Dropbox en SportsTracker (een app waarmee ik afgelegde fietsritten bijhoud). Een spelletjesspeler ben ik niet. Lezen op de telefoon doe ik ook nauwelijks. Als ik digitaal lees doe ik dat op de iPad of m’n laptop.

In de tweede fase van SocialMediaCaster (die momenteel loopt) hebben we ook de realisatie van een app opgenomen. Scan met je telefoon de barcode van een boek en de app doet wat de SMC-installatie momenteel ook doet: het ophalen van gerelateerde content uit social mediabronnen. In dat opzicht wordt het dus geen klassieke (als je daar al van kunt spreken) bezoek-de-catalogus-en-reserveer-toepassing.